Stara mapa Bukaresztu pokazuje ewolucje miasta Bukareszt. Ta historyczna mapa Bukaresztu pozwoli Ci na podróż w przeszłość i w historię Bukaresztu w Rumunii. Starożytna mapa Bukaresztu jest do pobrania w formacie PDF, do druku i za darmo.

W starożytności znaczna część historycznego terytorium Bukaresztu i Ilfova była pokryta gęstymi lasami Codrii Vlăsiei. Na tych zalesionych terenach, zwłaszcza w dolinach Colentina i Dâmboviţa, już w paleolicie znajdowały się małe, rozproszone osady; w neolicie w Bukareszcie pojawiła się kultura Glina, a przed XIX w. p.n.e. włączono je do obszarów kultury Gumelniţa. W epoce brązu na ziemi bukareszteńskiej rozwinęła się trzecia faza kultury Glina (skupiona na pasterstwie, częściowo nałożona na kulturę Gumelniţa), a później kultura Tei. W epoce żelaza obszar ten zamieszkiwała ludność utożsamiana z Getami i Dacianami (mówiąca językiem indoeuropejskim; pogląd, że te dwie grupy były w rzeczywistości jedną i tą samą jest sporny, natomiast kultura drugiej fazy może być przypisana Dacianom - małe osady dackie zostały znalezione w różnych miejscach w okolicach Bukaresztu, takich jak Herăstrău, Radu Vodă, Dămăroaia, Lacul Tei, Pantelimon i Popeşti-Leordeni), jak widać na historycznej mapie Bukaresztu. Ludność ta miała powiązania handlowe z miastami greckimi i Rzymianami - w Lacul Tei i Herăstrău znaleziono starożytne greckie monety (wraz z dużą ilością lokalnych podróbek), a w Giuleşti i Lacul Tei klejnoty i monety pochodzenia rzymskiego.

Według niektórych badaczy, ludność słowiańska była zasymilowana jeszcze przed końcem Wieków Ciemnych. Według niektórych badaczy, obszar ten był częścią Pierwszego Imperium Bułgarskiego między 681 a ok. 1000 rokiem, jak pokazano na historycznej mapie Bukaresztu. Utrzymując handlowe powiązania z Cesarstwem Bizantyjskim (o czym świadczą wykopaliska monet bizantyjskich z IX-XII wieku w różnych miejscach), historyczny obszar podlegał kolejnym najazdom Peczenów i Kumanów i został podbity przez Mongołów podczas inwazji na Europę w 1241 roku. Prawdopodobnie później był przedmiotem sporów między Magistrami a Drugim Cesarstwem Bułgarskim. Według legendy po raz pierwszy poświadczonej w 19 wieku, miasto zostało założone przez pasterza o imieniu Bucur (lub, alternatywnie, bojara o tym samym imieniu). Podobnie jak większość starszych miast w Muntenii, jego założenie przypisuje się także legendarnemu księciu wołoskiemu Radu Negru (w opowieściach po raz pierwszy odnotowanych w XVI wieku).

Pierwsza wzmianka o Bukareszcie pojawiła się 20 września 1459 r. jako o jednej z rezydencji księcia Włada III Drakuli. Wkrótce stał się ulubioną letnią rezydencją książęcego dworu - wraz z Târgovişte, jedną z dwóch stolic Wołoszczyzny - i był postrzegany przez współczesnych jako najsilniejsza cytadela w kraju, o czym świadczy jego wzmianka na historycznej mapie Bukaresztu. W 1476 roku została splądrowana przez mołdawskiego księcia Stefana Wielkiego, ale mimo to była preferowana jako rezydencja przez większość władców w okresie bezpośrednio po tym wydarzeniu i podlegała istotnym zmianom krajobrazu za czasów Mircei Ciobanula, który zbudował pałac i kościół w Curtea Veche (obszar dworski), wyposażył historyczne miasto w fortyfikację i podjął działania w celu zapewnienia Bukaresztowi świeżej wody i produktów (początek lat 1550). Kiedy wiosną 1554 r. Mircea Ciobanul został obalony przez Imperium Osmańskie (władcę Wołoszczyzny), Bukareszt został spustoszony przez oddziały janczarów; przemoc powtórzyła się po powrocie Mircei na tron i zaatakowaniu wiernych Pătraşcu cel Bun (luty 1558 r.), podczas konfliktu między Vintilă a Alexandru II Mirceą w 1574 r. oraz za rządów Alexandru cel Rău (początek lat 90. XV w.).

Mapa Bukaresztu w stylu vintage daje unikalny wgląd w historię i ewolucję miasta Bukareszt. Ta zabytkowa mapa Bukaresztu z jej antycznym stylem pozwoli Ci podróżować w przeszłość Bukaresztu w Rumunii. Mapa zabytkowego Bukaresztu jest do pobrania w formacie PDF, do druku i za darmo.

Zgodnie z rosnącymi wymaganiami Osmanów i rosnącym znaczeniem handlu z Bałkanami, polityczne i handlowe centrum Wołoszczyzny zaczęło grawitować w kierunku południowym; przed końcem XVII wieku Bukareszt stał się najludniejszym miastem Wołoszczyzny i jednym z największych w tym regionie, a jego krajobraz stał się kosmopolityczny, co pokazuje zabytkowa mapa Bukaresztu. Towarzyszyło temu jednak drastyczne osłabienie władzy książęcej i zmniejszenie zasobów państwa. 13 listopada 1594 roku w mieście doszło do wybuchu powstania Michała Chrobrego przeciwko Osmanom i masakry osmańskich wierzycieli, którzy kontrolowali zasoby Wołoszczyzny, a następnie do starcia między Wołochami a wojskami osmańskimi stacjonującymi w Bukareszcie. W odwecie Bukareszt został zaatakowany i prawie całkowicie zniszczony przez siły Sinana Paszy. Został powoli odbudowany w ciągu następnych dwóch dziesięcioleci i ponownie pojawił się jako skuteczny konkurent dla Târgovişte pod rządami Radu Mihnea (na początku lat 20-tych XVI wieku). Matei Basarab, który podzielił swoje rządy między Târgovişte i Bukareszt, odrestaurował niszczejące budynki dworskie (1640).

Bukareszt został ponownie spustoszony, po zaledwie 15 latach, przez rebelię najemników seimeni w 1655 roku przeciwko rządom Constantina Şerbana - oddziały rebeliantów aresztowały i straciły wielu wysokich rangą bojarów, zanim zostały rozgromione przez wojska transylwańskie w czerwcu 1655 roku. Constantin Şerban dodał ważne budynki do zabytkowego krajobrazu Bukaresztu, ale był również odpowiedzialny za niszczycielski pożar, który miał uniemożliwić Mihnei III i jego osmańskim sojusznikom zajęcie nienaruszonej cytadeli. Według podróżnika Evliya Çelebi, miasto zostało odbudowane równie szybko, jak zniszczone: "domy z kamienia lub cegły są nieliczne i niefortunne, biorąc pod uwagę, że ich panowie gawurowie buntują się raz na siedem-osiem lat, a Turcy i [ich sojusznicy] Tatarzy w konsekwencji podpalają miasto; ale mieszkańcy w ciągu tego samego roku odbudowują swoje małe, jednopiętrowe, ale solidne domy". Na początku lat 60-tych XVI wieku Bukareszt dotknęła klęska głodu i dżuma (dżuma powróciła w 1675 roku), co można zobaczyć na zabytkowej mapie Bukaresztu.

Między panowaniem Gheorghe Ghica (1659-1660) a końcem panowania Ştefana Cantacuzino (1715/1716) w Bukareszcie nastał okres względnego spokoju i dobrobytu (mimo długotrwałej rywalizacji między rodami Cantacuzino i Băleni, a następnie pogorszenia stosunków między tymi pierwszymi a Craioveşti). Moment kulminacyjny nastąpił za czasów Şerbana Cantacuzino i Constantina Brâncoveanu, kiedy to zabytkowe miasto Bukareszt przyjęło renesansową formę znaną jako styl Brâncovenesc, zostało rozbudowane (powiększając się o obszar Cotroceni), wyposażone w zajazdy utrzymywane przez książąt i otrzymało pierwsze placówki edukacyjne (książęce Kolegium św. Sawy, 1694); Brâncoveanu rozbudował Curtea Veche (która prawdopodobnie w nowej wersji mieściła radę bojarską) i dodał dwa inne pałace, w tym ten w Mogoşoaia (zbudowany w stylu weneckim i wyróżniający się loggią); był to również czas, w którym przyszła Calea Victoriei została wykuta przez Codrii Vlăsiei, o czym wspomina zabytkowa mapa Bukaresztu.